دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : زهرا قائدی* ¹ ، راضیه سوداگر ²

چکیده :
چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی دانشجویان بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش، شامل تمامی دانشجویان دانشگاه آپادانا شیراز که در سال تحصیلی 1404-1403 در دانشگاه آپادانا شیراز مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس 60 نفر انتخاب شدند. ابزارهای اندازه‌گیری در این پژوهش پرسشنامه‌های هوش هیجانی توسط گولمن (1995) و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (1961) بود. داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم‌افزار SPSS26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد که بین هوش هیجانی (خودآگاهی ، خودتنظیمی، خودانگیختگی، همدلی و مهارت اجتماعی) با سازگاری اجتماعی رابطه مثبت و معنادار در دانشجویان وجود داشت. همچنین مولفه‌ خودآگاهی (318/0= ß،‌ 048/0=p)، خودتنظیمی (385/0= ß،‌ 007/0=p)، خودانگیختگی (426/0= ß،‌ 004/0=p)، همدلی (161/0= ß،‌ 003/0=p)، مهارت‌های اجتماعی (900/0= ß،‌ 000/0=p)، سازگاری اجتماعی در دانشجویان را به طور مثبت و معناداری پیش‌بینی می‌کند. بنابراین دانشجویانی که هوش هیجانی بالاتری دارند، سازگاری اجتماعی بیشتری از خود نشان می‌دهند.

کلمات کلیدی :
واژگان کلیدی: هوش هیجانی، سازگاری اجتماعی