دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : فاطمه مظاهر* ¹

چکیده :
امید به زندگی و احساس تنهایی از عوامل تأثیرگذار بر سلامت روان و کیفیت زندگی دانشجویان به شمار می‌روند. امید به زندگی با ایجاد نگرش مثبت به آینده می‌تواند نقش مهمی در کاهش احساس تنهایی ایفا کند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه امید به زندگی و احساس تنهایی در دانشجویان دانشگاه آپادانا بود. این پژوهش یک مطالعه از نوع همبستگی بود که جامعه آماری آن‌را تمامی دانشجویان دانشگاه آپادانا تشکیل داد. حجم نمونه در این پژوهش، 120 نفر به روش نمونه گیری در دسترس تعیین گردید و پرسشنامه‌های امید به زندگی میلر و پاورز (1988) و احساس تنهایی راسل و همکاران (1980) بین افراد نمونه توزیع گشت. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها حاکی از آن بود که بین امید به زندگی و احساس تنهایی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد‌ امید به زندگی، احساس تنهایی در دانشجویان را به طور منفی و معناداری پیش‌بینی می‌کند. بنابر نتایج حاصل از این پژوهش می توان بیان کرد بین امید به زندگی و احساس تنهایی در دانشجویان رابطه منفی و معنا داری وجود دارد. بر این اساس، امید به زندگی نقش مهمی در کاهش احساس تنهایی دانشجویان دارد و تقویت امید به زندگی می‌تواند به‌عنوان راهکاری مؤثر برای کاهش احساس تنهایی و ارتقای سلامت روان دانشجویان مورد توجه قرار گیرد.

کلمات کلیدی :
امید به زندگی، احساس تنهایی